İnsan önce cansızlar ülkesine gelmiş, oradan nebatat alemine geçmiştir.
Yıllarca nebat olmuş, bu alemde ömür sürmüştür de cansız şeylerin zıddı olduğu halde bir zamanlar cansızlar ülkesinde bulunduğunu hatırına bile getirmemiştir.
Nebatlıktan hayvanlığa geçince de nebat olduğu zamanki halini hiç hatırlamadı.
Yalnız yeşilliğe karşı bir meyli vardır... hele bahar gelip de çiçekler açıldı mı!
Tıpkı çocukların analarına meyilleri gibi. Fakat çocuk anasına, ana sütüne neden meylediyor bu sırrı bilmez ve derviş de manevi pire meyleder; dervişin cüz'i aklı külli akıldan gelir... Sonra insan, hayvanlıktan insan haline girmiştir; önceki ruhlarını hatırlamadığı gibi bu ruhunun da değişeceğini aklına bile getirmez.
MEB Yayınları 1988, Abdulbaki GÖLPINARLI Mesnevi CİLT IV Sayfa 636
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder